Σημείωση

Υπάρχει ένα κείμενο Λειτουργίας που είναι γνωστό σαν λατρεία του Μίθρα και είναι η διάδοση των μυστηρίων του στο δυτικό κόσμο. Το κείμενο πρέπει να εξεταστεί από την άποψη ενός τελετουργικού που είναι από τα πιο διδακτικά και με έντονο χαρακτήρα, το οποίο μας εισάγει στην ενδότατη ιεροτελεστία των προσεκτικά φρουρημένων μυστικών του Μίθρα. Είναι πολύτιμο για τις πληροφορίες που δίνει για τα τελετουργικά. Μερικά τεμάχια παραμένουν υπό μορφή ύμνων.
Το κείμενο της Λειτουργίας αποτελείται από δύο κύρια μέρη: ένα λειτουργικό μυστήριο από την άνοδο στις γραμμές 475-750 και ένα σύνολο οδηγιών στις γραμμές 750-834 για τη χρήση του μυστηρίου. Μετά από τη συνοπτική εισαγωγή στις γραμμές 475- 485, το μυστήριο της ανόδου παρουσιάζει τα επτά λειτουργικά στάδια για το εκστατικό ταξίδι της ψυχής: Η ψυχή έτσι αντιμετωπίζει τα τέσσερα στοιχεία στις γραμμές 485-537 στις παραγωγικές και αναπαραγωγικές πτυχές τους. Οι χαμηλότερες δυνάμεις του αέρα στις γραμμές 537-585, περιλαμβανομένων και των ανέμων, των ορμών της βροντής και της αστραπής και των μετεωριτών. Στις γραμμές 585-628 είναι οι πλανητικοί φύλακες των Θεϊκών Θυρών. Ο Ήλιος στις γραμμές 628-657, νεαρός και φλογερός, οι επτά Τύχες στις γραμμές 657-672 και μετά οι επτά Κύριοι του Πόλου στις γραμμές 673-692. Και οι δύο ομάδες είναι από την περιοχή των Απλανών Αστέρων και οι δύο είναι απεικονισμένες στην Αιγυπτιακή μορφή. Και τελικά ο Υψηλότερος Θεός στις γραμμές 692-724, απεικονισμένος ομοίως με τον ίδιο τον Μίθρα.
Μετά το τέλος στις γραμμές 724-750 στο μυστήριο της ανόδου, οι οδηγίες για χρήση του μυστηρίου παρουσιάζουν ένα ιερό σκαραβαίο, τελετή του Ηλίου στις γραμμές 750-798 παρέχουν τις οδηγίες για την λήψη του φυτού Κεντρίτη και την διαμόρφωση των φυλακτηρίων στις γραμμές 798-830 και επισυνάπτουν δύο πρόσθετες μαγικές επικλήσεις στις γραμμές 831-834. Η κυρίαρχη θέση της μαγείας μέσα στη Λειτουργία του Μίθρα, αξίζει ειδική αναφορά. Το σύνολο του κειμένου της Λειτουργίας είναι διαποτισμένο με την μαγεία, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών της αναπνοής στις γραμμές 537-538: προσεγγίζοντας την αναπνοή από τις ακτίνες, ειδικές συνταγές στις γραμμές 750-755: προπαρασκευάζοντας την πίτα για το σκαραβαίο, μαγικά τελετουργικά στις γραμμές 767-769: θάβοντας το σκαραβαίο, φυλακτήρια στις γραμμές 659-660: φιλώντας τα φυλακτήρια και τέλος οι μαγικοί τύποι.
Οι μαγικοί τύποι είναι διαφορετικοί στο χαρακτήρα. Μερικοί δείχνουν ονοματοποίηση στη γραμμή 488, κάνοντας έναν ξερό ήχο, πιθανά όμοια με την βροντή, συμβολικοί στη γραμμή 487, χρησιμοποιώντας τα επτά φωνήεντα σε μια σειρά, ή ίσως γλωσσο-λαλική στη σειρά 492. Μερικοί φαίνονται προερχόμενοι από τα Ελληνικά ή μιμούνται τα Ελληνικά γραμμή 562, την Αιγυπτιακή γραμμή 672. Ο Ώρος των δύο οριζόντων 717, ο Ρα, ο Ήλιος, ή Σημιτικές λέξεις γραμμή 591. Ο Αιώνιος Ήλιος, γραμμή 593.


Τα στοιχεία που παραθέτονται είναι από τον μεγάλο μαγικό πάπυρο 574 του Παρισιού, η ημερομηνία του οποίου καθορίζεται με κάθε πιθανότητα στις αρχές του 4ου αιώνα μΧ.  Το αρχικό κείμενο του τελετουργικού, εντούτοις, έχει λειτουργηθεί από μια σχολή των Αιγυπτίων μάγων, που παρενέβαλαν μερικές πιο ακατανόητες λέξεις και συνδυασμούς φωνηέντων και μεταλλαγές (βοές απόκρυφες), της θεουργικής γλώσσας τους, οι οποίες ήταν γνωστές στην Αίγυπτο σαν «λέξεις δύναμης».
Το θέμα είναι στη φυσική του πραγματικότητα ένα πιο σκοτεινό και κανείς μέχρι τώρα δεν έχει ρίξει πραγματικό φως σε αυτό. Ωστόσο, ένας επιστήμονας που ερευνούσε την Αίγυπτο και τη Χαλδαία αναφορικά στη «Γλώσσα της φύσης» ή «Γλώσσα των Θεών», είπε: «Στην Αίγυπτο οι ιερείς υμνούν τους Θεούς με τη βοήθεια των επτά φωνηέντων, άδοντας αυτά με σειρά, σε αντικατάσταση του αυλού και του λαγούτου η μουσική εξυμνεί αυτά τα γράμματα στην καρδιά. Έτσι, αν φύγεις από αυτή τη συνοδεία, απλά θα αφαιρέσεις όλη τη μελωδία και μουσική του λόγου».
Πληροφοριακά, ο Αριστοφάνης και ο Πλίνιος, μας λένε τι είχαν χρησιμοποιήσει σαν μια προστασία ενάντια της αστραπής ή μάλλον για να τη χαιρετήσουν ευλαβικά και αργότερα πρόσθεσαν ότι αυτό ήταν μια παγκόσμια συνήθεια.

Το Τελετουργικό
Η προσευχή του πατέρα
Ω Θεία Πρόνοια, Ω Καλή Τύχη, δώσε μου τη δική Σου Χάρη – μεταβιβάζοντας αυτά τα Μυστήρια μόνο σε ένα Πατέρα και επίσης σε ένα Υιό μόνο – την Αθανασία του - [ένας Υιός] αρχίζει, αντάξια αυτού την Τέχνη μας, με την οποία ο Ήλιος Μίθρας, ο Μέγας Θεός, με διέταξε να είμαι προικισμένος δια του Αρχαγγέλου του. Έτσι εγώ είμαι Αετός μοναχικός, μπορώ να πετώ στον Ουρανό και να ατενίζω όλα τα πράγματα.
 
Ο Παρακλητικός Λόγος.
1. Ω! Αρχέγονη Αρχική Αιτία της γένεσής μου, Εσύ Αρχέγονη Ουσία της ουσίας μου, Πρώτη Πνοή της πνοής, η πνοή η οποία είναι μέσα μου, Πρώτιστο Πυρ, Θεέ Δοθέντα για το Μείγμα του μείγματος σε εμέ, [Πρώτιστο Πυρ] του πυρός σε εμέ, Πρώτιστο Ύδωρ του ύδατός μου, το ύδωρ σε εμέ, Αρχέγονη Ουσία Γης, της ουσίας της γης σε εμέ, Εσύ Τέλειο Σώμα δικό μου – του N.N. υιού του N.N., υιού της N.N. – διαμορφούμενος δια του Τιμημένου Βραχίονα και της Αιωνίου Δεξιάς Χειρός, εις τον Κόσμο όστις είναι σκοτεινός, όμως ακτινοβόλος με Φως, [εις τον Κόσμο] όστις είναι άψυχος, όμως πληρούμενος πλήρους Ψυχής!
 
2. Αν αλήθεια, τούτο δύναται να δείχνει καλό σε σένα, ερμήνευέ με, τώρα υποστηρίζοντας την κατώτερη φύση μου, στην Γέννηση η οποία είναι απαλλαγμένη από Θάνατο. Αρμόζοντας εις το ότι, πέραν της επιτακτικής Ανάγκης η οποία με συνθλίβει, δύναμαι να έχω Θέαση της Αθάνατης Πηγής, δια της χρηστότητας του Αθανάτου Πνεύματος, δια της χρηστότητας του Αθανάτου Ύδατος, δια της χρηστότητας της [Αθάνατης] Πληρότητας και δια της [χρηστότητας] του [Αθανάτου] Αέρος. Αρμόζοντας δύναμαι να γίνω μετεμψυχωμένος εις τη Διάνοια, αρμόζοντας δύναμαι να γίνω μυημένος και ότι η Άγια Πνοή δύναται να υπάρχει σε με. Αρμόζοντας ότι δύναμαι να θαυμάζω το Ιερό Πυρ, ότι δύναμαι να ειδώ το Βάθος της [Νέας] Αυγής, το Ύδωρ το γινόμενο αιτία [της Ψυχής] για να συναρπάζει. Και ότι, Δότη Ζωής, η απονομή Αιθέρος η οποία περιβάλλει [όλα τα πράγματα] δύναται να μου δώσει, Ακοή.
 
3. Διότι είμαι για να ορώ σήμερα με Αθάνατα Μάτια, εγώ ο θνητός, γεννημένος από θνητή μήτρα, αλλά [τώρα] έγινα καλλίτερος δια της Ισχύος της Ισχυρής Δύναμης, βεβαίως, δια της Άφθαρτης Δεξιάς Χειρός, [είμαι για να ορώ σήμερα] δια της χρηστότητας του Αθανάτου Πνεύματος την Αθάνατη Ζωή, ο Κύριος των Διαδημάτων του Πυρός, εγώ με την αμόλυντη αγνότητα [τώρα] Εξαγνισμένος, η ανθρώπινη ψυχική δύναμή μου υφίσταται αρκετά εφ’ όσον εις καθαρότητα. Την οποία [δύναμη] πάλι θα λάβω διοχετευόμενη προς εμέ, πέραν από την επείγουσα πικρία, η οποία επιβάλλεται σε εμένα, Αναγκαιότητα της οποίας τα χρέη δεν πορεύονται ανεξόφλητα, εγώ ο N.N. υιός της N.N., σύμφωνα με τον Κανονισμό του Θεού ότι τίποτε ποτέ δεν αλλάζει.
 
4. Διότι αυτό είναι πέραν της κατανόησής μου ότι, γεννημένος κάτωθεν της επιρροής του Θανάτου, θα έπρεπε [αβοήθητος] να ανέρχομαι εις το Ύψος, μαζί με τα χρυσά Σπινθηρίσματα της Λαμπρότητας, η οποία δεν γνωρίζει Θάνατο.
 
5. Παραμένω γαλήνιος, Ω φύση καταδικασμένη να φθαρείς, [φύση] των ανθρώπων αντικείμενο εις τον Θάνατο! Και αμέσως άφησέ με να διέλθω πέραν της αδυσώπητης Ανάγκης η οποία με συνθλίβει. Διότι αυτός είμαι ο Υιός Του. Αναπνέω, Υπάρχω!
 
Η Πρώτη Διδασκαλία
1. Πάρε από την των Ηλίου ακτινών Πνοή, εισπνέοντας τρεις φορές [βαθιά] όσο δεν μπορείς και θα δεις εσύ ο ίδιος να πετάς υψούμενος ψηλά και ανερχόμενος προς το Ύψος, έτσι ότι εσύ φαίνεσαι να είσαι στο μέσον του Αέρα.
2. Θα ακούσεις τίποτε (μηδέν), ούτε άνθρωπο, ούτε κτήνος, ούτε θα δεις οτιδήποτε από τις θεές πάνω στη Γη, σε εκείνη την ίδια ώρα. Αλλά όλα τα πράγματα που θα βλέπεις θα είναι αθάνατα.
3. Γιατί θα δεις, σε εκείνη την ίδια μέρα και ώρα, τη διάταξη των Θεών – των Κυβερνώντων Θεών που ανέρχονται προς τον Ουρανό, τους άλλους να κατέρχονται. Και εν τω μέσω του Δίσκου Του – του Θεού, του Πατέρα μου – εκεί θα φανεί η Οδός της Μετάβασης των Θεών προσιτή στη θεά.
4. Και σε όμοια μέθοδο επίσης [θα φανεί] ο Αγωγός, όπως καλέστηκε, από πού έρχεται ο Άνεμος σε υπηρεσία [για την ημέρα]. Γιατί θα δεις σαν να ήταν ένας Αγωγός κρεμασμένος από τον Δίσκο Του και προς τις περιοχές Δυτικά, σαν να ήταν ένας ατέλειωτος Ανατολικός Άνεμος. Αλλά αν ο άλλος Άνεμος, προς τις περιοχές της Ανατολής είναι σε υπηρεσία, σε όμοια μέθοδο θα δεις, προς τις περιοχές από εκείνη [την πλευρά], το αντίστροφο της θεάς.
5. Και θα δεις τους Θεούς να σε ατενίζουν σκόπιμα και να πλησιάζουν γρήγορα εσένα. Τότε αμέσως βάλε το δικό σου δεξιό δάχτυλο στα χείλια του και πες:
 
Ο Πρώτος Λόγος.
Σιγή! Σιγή! Σιγή!
Το Σύμβολο του Ζώντα Θεού υπεράνω φθοράς.
Προστάτευσέ με, Σιγή!
Μετά «σφύριξε» εμπρός πολύ: Σςς! Σςς!
Μετά πες «εκφυσώντας»: !
Και εκ τούτου θα δεις τους Θεούς να σε ατενίζουν καλοκάγαθα και να μην μεταφέρονται προς τα κάτω σε εσένα, αλλά να προχωρούν στο κατάλληλο πρόγραμμα των δράσεών τους.
 
Η Δεύτερη Διδασκαλία.
Όταν μετά δεις τον Ανώτερο Κόσμο καθαρό και σαφή, χωρίς έναν από τους Θεούς ή τους Αγγέλους να μεταφέρονται κάτω σε σένα, περίμενε να ακούσεις ένα δυνατό κρότο βροντής έτσι σαν να σε αιφνιδιάζουν.
Τότε πες πάλι:
 
Ο Δεύτερος Λόγος.
1. Ω! Σιγή! Σιγή!
Είμαι ένας Αστέρας, του οποίου η Πορεία είναι όπως την Πορεία σας, λάμποντας εκ νέου από το βάθος.
Λέγοντας αυτά, αμέσως ο Δίσκος Του θα αρχίσει να επεκτείνεται.
2. Και αφότου είπες τον Δεύτερο Λόγο – για να γνωρίζεις, δύο φορές Σιγή και παύση – «σφύριξε» δύο φορές και «εκφυσώντας» δύο φορές και αμέσως θα δεις ένα μεγάλο στρατό από αστέρες, πέντε – εντυπωσιακούς, εμφανιζόμενοι από το Δίσκο Του και γεμίζοντας τον Αέρα.
3. Κατόπιν πες πάλι:
Ω Σιγή! Σιγή!
Και τότε ο Δίσκος Του είναι διευρυμένος [πλήρως], θα κοιτάξεις μια άπειρη περικύκλωση και Θύρες Πυρός γρήγορα κλειστές.
Αμέσως κινήσου πηγαίνοντας κατόπιν στον Λόγο που ακολουθεί, κλείνοντας τα μάτια σου:
 
Ο Τρίτος Λόγος.
1. Άκουσέ με, δώσε σε μένα αυτί – τον N.N. υιό της N.N. – Ω Κύριε, ο οποίος με την δική Σου Πνοή έκλεισες τις Πύρινες Ράβδους του Ουρανού. Διπλά ενσωματωμένος, Κυβερνήτη του Πυρός, Δημιουργέ του Φωτός. Ω! Φέροντα τα Κλειδιά. Εισπνέοντα Πυρ, Πυρήνα Πυρός, του οποίου η Πνοή δίδει Φως. Εσύ ο οποίος χαροποιείσαι στο Πυρ, Ευειδής του Φωτός. Ω! Κύριε του Φωτός του οποίου το Σώμα είναι εκ Πυρός, Δότη Φωτός και Πυρός Σπορέας. Πυρός αδέσμευτος, του οποίου η Ζωή είναι εις το Φως, Πυρός περιστρέφων ο οποίος θέτει το Φως προς κίνηση. Εσύ αφυπνίζοντα Κεραυνό. Ω! Εσύ Δόξα Φωτός, Επέκταση Φωτός, Ελέγχων το Φως του Έβδομου Ουρανού (Ουράνιο Πυρ). Ω! Εσύ τιθασεύων Αστέρα!
 
2. Ώ! Άνοιξε προς εμέ! Γιατί εξ αιτίας τούτου, της πικρής και αδυσώπητης Ανάγκης η οποία με βασανίζει, πράττω επίκληση στα Αθάνατα Ονόματά Σου, σύμφυτα με Ζωή, τα πλέον σεβασμιότατα τα οποία δεν έχουν ακόμη κατεβεί στη θνητή φύση, δεν έγιναν έναρθρα δια της ανθρώπινης γλώσσας ή ιαχή ή τόνος των ανθρώπων:
ηεω οηεω ιωω οη ηεω ηεω οη εω ιωω οηηε ωηε ωοη ιη ηω οω οη ιεω οη ωοη ιεω οη ιεεω εη ιω οη ιοη ωηω εοη οεω ωιη ωιη εω οι ιιι ηοη ωυη ηωοηε εω ηια αηα εηα ηεεη εεη εεη ιεω ηεω οηεεοη ηεω ηυω οη εϊω ηω ωη ωη εε οοο υιωη. !
 
3. Λέγονται όλα αυτά με Πυρ και Πνεύμα, μια φορά εις το τέλος και τότε αρχίζει πάλι η δεύτερη φορά, μέχρι εσύ συμπληρώσεις (όλους) τους Επτά Αθάνατους Θεούς του Κόσμου. Όταν εσύ τους εκβάλεις, βροντές και κρότους θα ακούσεις εις το Πλαίσιο και θα αισθανθείς εσύ ο ίδιος έναν όφη με έκαστο βρόντο. Τότε μια φορά πλέον εκστομίζεις Σιγή!  και η ομιλία το ακολουθεί.
 
4. Εκ τούτου άνοιξε τα μάτια σου. Και θα δεις οι Θύρες άνοιξαν διάπλατα και ο Κόσμος των Θεών, ο οποίος είναι εντός των Θυρών. Έτσι, ό,τι είναι για απόλαυση και έκσταση από τη θέα, το Πνεύμα σου τρέχει να το συναντήσει και πλανιέται ψηλά. Συνεπώς, κράτησε τον εαυτό σου σταθερά και κοίταξε επίμονα συνεχώς μέσα στο εαυτό σου, έλκοντας πνοή από το Θείο.
Τότε όταν, η Ψυχή σου θα επιστρέψει, πες:
 
Ο Τέταρτος Λόγος
1. Έλα πλησίον, Ω! Κύριε!
Επί αυτής της άρθρωσης οι Ακτίνες Του θα ανοίξουν σε εσέ και εσύ θα είσαι εν τω μέσω αυτών.
2. Όταν τότε, θα έχεις πράξει αυτό, θα βλέπεις έναν Θεό, σε άνθη της εποχής, πλάνας ομορφιάς και με Βοστρύχους από Φλόγες, σε ένα λευκό Χιτώνα και έναν ζωηρό ερυθρό Μανδύα, φορώντας έναν Στέφανο από Πυρ. Αμέσως χαιρέτισέ Τον με το Χαιρετισμό του Πυρός:
 
Ο Πέμπτος Λόγος.
1. Χαίρε Κύριε! Ω! Εσύ της Ισχυρής Δύναμης, Ω! Βασιλεύ της Ισχυρής Κυριαρχίας, Μέγιστε των Θεών. Ω! Ήλιε, Εσύ Κύριε του Ουρανού και της Γης. Ω! Θεέ των Θεών! Ακλόνητη είναι η Πνοή Σου. Ακλόνητη είναι η Δύναμή Σου! Ω! Κύριε, αν αυτό φαίνεται καλό για Εσένα, κάνε Εσύ αναγγελία για εμένα προς τον Πανίσχυρο Θεό, ο οποίος έχει γεννήσει και δημιουργήσει Εσένα!
2. Υπέρ αυτού του άνδρα - N.N. υιού της N.N., γεννημένου από την θνητή μήτρα της N.N. και από τον σπερματικό Ιχώρ (αίμα των Θεών), βεβαίως, αυτός ο Ιχώρ, ο οποίος στις δικές Σου Χείρες σήμερα έχει υποβάλλει την μεταστοιχείωση της μετεμψύχωσης (αναβίωσης) κάποιου, από τις τόσο πολλές δεκάδες χιλιάδων μετασχηματιζόμενες σε αιώνια ζωή (αθανασία) την ίδια ώρα, δια μέσω της καλής ευχαρίστησης του Θεού, από τον Θεό τον Υπέρτατο Καλό, ένας άνδρας, λέγω, αποτολμά να λατρεύει Εσένα και ικετεύει με οποιαδήποτε δύναμη που έχει ένας θνητός.
3. Προς αυτή την άρθρωση έχει έλθει εις τον Πόλο και εσύ θα Τον δεις να κινείται σφαιρικά σε μία ατραπό.
Τότε κοίταξε επίμονα σοβαρά και ανάδιδε έναν παρατεινόμενο μυκηθμό, όμοιο με μια νότα από ένα κέρας, εκδιώκοντας το σύνολο της αναπνοής, με πίεση στα πλευρικά οστά και φίλησε τα φυλακτήρια και πες πρώτα σε αυτό προς τα δεξιά:
 
Ο Έκτος Λόγος.
Προστάτευσέ με! !
Όταν έχεις εκστομίσει αυτό, θα βλέπεις τις Θύρες να ανοίγουν διάπλατα και να βγαίνουν από το Βάθος, Επτά Παρθένες, με τηβέννους από βύσσο (ύφασμα από λεπτό λινάρι – βαμβάκι της Ηλίδος), με πρόσωπα όφεως και χρυσά σκήπτρα στα χέρια τους. Αυτές είναι που επονομάζονται Τύχες του Ουρανού (αι Τύχαι). Όταν δεις αυτά τα πράγματα, κάνε Χαιρετισμό έτσι:
 
Ο Έβδομος Λόγος.
1. Χαίρεστε του Ουρανού Επτά Τύχες, Παρθένες σεβαστές και αγαθές, εσείς ιερές, οι οποίες ζείτε και συντρώγετε με τον ! Εσείς άμωμοι Προστάτες των Τεσσάρων Υποστηριγμάτων!
Χαίρε Εσύ, η Πρώτη, !
Χαίρε Εσύ, η Δευτέρα, !
Χαίρε Εσύ, η Τρίτη, !
Χαίρε Εσύ, η Τετάρτη, !
Χαίρε Εσύ, η Πέμπτη, !
Χαίρε Εσύ, η Έκτη, !
Χαίρε Εσύ, η Εβδόμη, !
2. Εκεί έρχονται εμπρός άλλοι, επίσης επτά Θεοί, με πρόσωπα μαύρων ταύρων, με λινό κομμάτι υφάσματος προς κάλυψη της κοιλιακής χώρας και των γεννητικών οργάνων, με επτά χρυσές κορώνες στα κεφάλια τους. Αυτοί είναι οι επονομαζόμενοι Κύριοι του Πόλου του Ουρανού.
 
Ο Όγδοος Λόγος.
1. Χαίρεστε Φύλακες του Άξονα, εσείς σεβαστοί εύρωστοι Νέοι, ο οποίοι όλοι με μιας, περιστρέφετε τον περιστρεφόμενο Άξονα του Ουράνιου Κύκλου, εσείς οι οποίοι λύετε βροντή και αστραπή και δονήσεις σεισμών και κεραυνούς επί των στρατιών του βέβηλου λαού, αλλά οι οποίοι δίδετε σε εμένα, ο οποίος είμαι ευλαβής και λάτρης του Θεού, καλή υγεία και σθένος στη μορφή μου σε κάθε τμήμα και κατάλληλη έκταση ακοής και όρασης και γαλήνης, εις το Παρόν καλές ώρες από αυτήν την ημέρα, Ω! Ισχυρέ Κυβερνήτα των Κυρίων και Θεών μου!
Χαίρε, Ο Πρώτος, !
Χαίρε, Ο Δεύτερος, !
Χαίρε, Ο Τρίτος, !
Χαίρε, Ο Τέταρτος, !
Χαίρε, Ο Πέμπτος, !
Χαίρε, Ο Έκτος, !
Χαίρε, Ο Έβδομος, !
 
2. Τώρα όταν όλοι είναι παρόντες στη σειρά, εδώ και εκεί, κοίταξε επίμονα εις τον Αέρα προσηλωμένα και θα δεις αστραπές να εκτοξεύονται προς τα κάτω και φώτα να τρεμουλιάζουν και η γη να σείεται και τότε ο Θεός κατέρχεται, ένας Θεός υπερυψωμένος απέραντος, ακτινοβόλου Παρουσίας, με χρυσαφένιους Βοστρύχους, σε άνθη εποχής, ενδεδυμένος με μια τήβεννο από φωτεινότητα, με Στέμμα από χρυσό πάνω στο Κεφάλι Του και ενδύματα στις Κνήμες Του, κρατώντας στο δεξιό Του χέρι τον χρυσαφένιο Ώμο του Μόσχου. Αυτό αργότερα είναι η Άρκτος, η οποία κινεί τον Ουράνιο Θόλο και αλλάζει την κατεύθυνσή του, μόλις πάνω, μόλις κάτω, σύμφωνα με την ώρα. Τότε θα δεις αστραπές να πηδούν από τα Μάτια Του και από το Σώμα Του, αστέρες.
3. Αμέσως ανάδιδε έναν μυκηθμό παρατεινόμενο, με πίεση της κοιλιακής χώρας, για να αρχίσουν οι αισθήσεις σου να πηγαίνουν όλες μαζί – παρατείνοντας προς αυτό το τέλος, φιλώντας πάλι τα φυλακτήρια και λέγοντας:
 
Ο Ένατος Λόγος.
Ω! Κύριε μου – εμένα του N. N. - διέμεινε, μαζί μου, μαζί με την Ψυχή μου! Ω! Μην με αφήνεις!
Γιατί , οι προσφορές μένουν για Σένα. Και κοίταξε επίμονα προσηλωμένα το Θεό, με μυκηθμό παρατεινόμενο και έτσι χαιρέτησε Αυτόν:
 
Ο Δέκατος Λόγος.
Χαίρε Κύριε, Εσύ είσαι Εξουσιαστής του Ύδατος! Χαίρε, Θεμελιωτή της Γης! Χαίρε, Πρίγκιπα της Πνοής! Ω! Κύριε, ζωή γεννηθείσα πάλι, εκπνέω σε αυτήν που έγινε Εξέχουσα και έχοντας γίνει Εξέχουσα, πεθαίνω. Ύπαρξη γεννηθείσα εκτός της κατάστασης της γέννησης και του θανάτου, η οποία δίνει γέννηση σε θνητές ζωές, εγώ τώρα, ελεύθερος, διαβαίνω στην κατάσταση της υπερυψωμένης γέννησης, καθώς Εσύ την έχεις εδραιώσει, σύμφωνα όπως Εσύ έχεις ορίσει και κάνει, το Μυστήριο.

 Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το αυθεντικό αρχαίο κείμενο και την απόδοσή του, μαζί με σημειώσεις.

nooriya blogger facebook pinterest