IV Αρχιέρεια (4, 2)

 Μέγιστη Αρχιέρεια, Κυρία του Πεντάκτινου
Θεότητες: Άρτεμις, Εκάτη, Σελήνη, Ίσις, Περσεφόνη.
Ελληνικό γράμμα = Έψιλον: Έξω.
Περιγραφή
Η Αρχιέρεια είναι ψηλή, νέα γυναίκα με στρογγυλό, χλωμό πρόσωπο και πολύ πυκνά, συγκρατημένα σγουρά, ξανθά ως λευκόχρυσα μαλλιά. Φορά μια μακριά, τήβεννο σε μπλε σκούρο χρώμα (το χρώμα της νύχτα τα μεσάνυχτα) διακοσμημένη με έξι αστέρια που περιβάλλουν ένα κεντρικό φεγγάρι και με λουλούδια και φρούτα να κρέμονται στα όρια της. Ο μαύρος μανδύας της, που έρχεται από πίσω, πέρα από τους ώμους της και επάνω από πίσω από τη μέση της, δένεται σε ένα Χ στο στήθος της. Τα χέρια της είναι γυμνά. Μοιάζει σαν να είναι έγκυος, αν και δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι.
Στο μέτωπο είναι ένας ασημένιος δίσκος με φίδια που σχηματίζουν τόξο σε κάθε πλευρά, προτείνοντας ταυτόχρονα τα ημισεληνοειδή φεγγάρια και τα κέρατα. Μια γιρλάντα από λουλούδια είναι στα μαλλιά της. Το δεξί χέρι της κρατά ένα ασημένιο σείστρο (κρουστό όργανο των αρχαίων ιερέων της θεάς Ίσιδος, όμοιο με ντέφι, που παράγει το ιερό κροτάλισμα) και το αριστερό της, ένα χρυσό δοχείο, που διακοσμείται στη βάση με ρόδια και τα φύλλα φοινίκων. Η λαβή του μοιάζει με ένα φίδι που διογκώνεται με δηλητήριο.  
Η Αρχιέρεια κάθεται σε έναν θρόνο σε ένα άρμα, που σύρεται από δύο άλογα (μαύρο αριστερά, άσπρο δεξιά). Το υπόβαθρο πίσω από το άρμα κρύβεται από τον τεράστιο θόλο του, σε μπλε σκούρο χρώμα με 27 αστέρια, το οποίο υποστηρίζεται με δύο στύλους που τελειώνουν με ασημένια ημισεληνοειδή φεγγάρια. Το άρμα προκύπτει από έναν σκοτεινό ποταμό που φαίνεται να ρέει πίσω της, από την κάθε πλευρά του θόλου. Οι πλευρές του άρματος είναι διακοσμημένες με φύλλα Αρτεμισίας. Ο Κέρβερος, το σκυλί με τα τρία κεφάλια (φύλαξ του Άδη, Αΐδου σκύλαξ τρίκρανος), κάθεται δίπλα της στο άρμα.   
Παρουσίαση
Η Αρχιέρεια αντιπροσωπεύει τα θηλυκά συστατικά της υποσυνείδητης διάνοιας. Αντιπροσωπεύει εκείνες τις υποσυνείδητες διαδικασίες που είναι κρυμμένες, εκείνες που παγιοποιούν αόρατα, αναπτύσσονται, συνδέουν και σχετίζονται, εκείνες που ξεπερνούν τη δυαδικότητα. Γιατί, αν και είναι παρθένα ιέρεια και αντιπροσωπεύει όλες τις αιώνια παρθένες θεές, είναι επίσης ο φορέας της κρυμμένης κύησης και της Αρχικής Μητέρας στη δύναμη, η κρυμμένη μητέρα που απαιτείται για να φανερωθεί το υπερφυσικό. Υπό αυτήν τη μορφή αντιπροσωπεύει επίσης τις υποσυνείδητες, συνθετικές διαδικασίες της μνήμης.
Η δραστηριότητα της Αρχιέρειας συμβολίζεται από το ύδωρ της Αβύσσου - αδιαπέραστο σκότος, απείρως βαθύ, πάντα ενωμένο, ρέον, αναζητούμενο το επίπεδό του. Παράγοντας είναι τόσο ισχυρή όσο ο δυνατός ποταμός Ωκεανός. Τα δάκρυα της είναι η θεραπευτική δροσιά, προσπαθώντας πάντα να αποκαταστήσουν την πληρότητα όταν πάει η διάσπαση προχωρά πολύ μακριά.  
Όπως η Σελήνη, η Αρχιέρεια είναι ακλόνητη στην αλλαγή, γιατί είναι η αρχή της κρυμμένης αλλαγής διαμέσου κυκλικών αυξήσεων και πτώσεων. Αντιπροσωπεύει την παλλόμενη ισορροπία της ύλης και του πνεύματος, γιατί γυρίζει το πρόσωπό της διαδοχικά προς τη γη και τον ήλιο. Όταν κοιτάζει προς τη γη, είναι η πρωταρχική ύλη απαραίτητη για την εκδήλωση του πνεύματος, το αμετάβλητο αγγείο του καλού και του κακού. Όταν κοιτάζει στον ήλιο, είναι ο τρόπος της πνευματικής επίτευξης, η Πνευματική Νύφη και Μητέρα, η Σοφία, η Απολύτρωση.  
Η Αρχιέρεια είναι κατ' εξοχήν απόκρυφη, γιατί η εργασία της είναι κρυμμένη. Όταν γυρίζει το πρόσωπό της μακριά, εξαφανίζεται στη σκιά της (η Νέα Σελήνη), και όταν συναντά τον ήλιο στην πιο στενή σύνοδο, κρύβει επίσης το πρόσωπό της - κάλυψη (Έκλειψη). Η Αρχιέρεια ενσωματώνει τις πιο πνευματικές πτυχές του θηλυκού.  
Σημείωση
Το σεληνιακό διάδημα της Αρχιέρειας υπενθυμίζει πως είναι η Κυρία του Πεντάκτινου, της Πεντάλφα.  
Η μυθοπλασία της Σελήνης είναι ένα μάθημα θηλυκής ψυχολογίας. Στο αρσενικό, η σεληνιακή ψυχολογία φανερώνεται ως η ψυχή στο υποσυνείδητο, που αντιπροσωπεύεται κυρίως από το σκοτάδι της Σελήνης. Στο θηλυκό, η σεληνιακή ψυχολογία είναι συνειδητή και αντιπροσωπεύεται κυρίως από το φως της Σελήνης. Σε αντίθεση με το αιχμηρό, ξεχωριστό φως του Ήλιου, το φως της Σελήνης μεταβάλλεται και συσχετίζεται.  
Το μυαλό της γυναίκας, περιλαμβάνοντας το φως της σελήνης (συνειδητό) και το σκοτεινό ήλιο (ασυνείδητο), δεν είναι τόσο υπερβολικό στο σκοτάδια και το φως όπως του άνδρα, ο οποίος περιλαμβάνει το φωτεινό ήλιο (συνειδητό) και το σκοτεινό φεγγάρι (υποσυνείδητο). Η  ΙΙ. Αυτοκράτειρα είναι το φωτεινό φεγγάρι, ο ΙΙΙ. Αυτοκράτορας είναι ο φωτεινός ήλιος, η IV.Αρχιέρεια είναι το σκοτεινό φεγγάρι, ο V.Αρχιερέας είναι ο σκοτεινός ήλιος. Αυτές είναι οι τέσσερις προσωπικότητες παρουσιάζονται όταν ενώνονται ο άνδρας και η γυναίκα. Στο υποσυνείδητο επίπεδο αυτό μπορεί να γίνεται μια αντιπαράθεση μεταξύ του Ξίφους και της Κούπας, γιατί "όταν συναντιούνται ο σκοπός και η ψυχή, ο σκοπός σύρει το Ξίφος της δύναμής του και η ψυχή εκτινάσσει το δηλητήριό της παραίσθησης και αποπλάνησης. Εντούτοις, και οι τέσσερις προσωπικότητες φανερώνονται σε διαφορετικό βαθμό σε όλους τους ανθρώπους.  
Ο Κ. Γιούνγκ υποστηρίζει ότι η ψυχή (anima) τείνει να είναι πιστή, να παρηγορεί, να συσχετίζεται, είναι ένας θαυματοποιός, μια αποπλάνηση, είναι αμφίθυμη, μάταια, ευερέθιστη, συναισθηματική, αγανακτισμένη και υπαγόμενη στις παράλογες διαθέσεις.   
Η Εκάτη είναι Τρίμορφη ή Τρικέφαλη επειδή: κυβερνά τους ουρανούς σαν Σελήνη κατά τη διάρκεια της Πανσελήνου, κυβερνά τη γη ως Άρτεμις κατά τη διάρκεια της αύξησης και φθίσης της σελήνης, που διαμορφώνονται σαν ασημένια τόξα της. Κυβερνά τον Άδη ως Περσεφόνη κατά τη διάρκεια της Νέας Σελήνης. Ο Κέρβερος υπενθυμίζει και την τρικέφαλη Εκάτη και τις συνδέσεις σεις με τον Κάτω Κόσμο.  
Η σελήνη είναι ένας μεσολαβητής, όπως ο Ερμής, που στέκεται μεταξύ του ουρανού και γης, στρέφοντας στο καθένα και με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζει τις καθοδικές και ανοδικές πορείες. Κυβερνά όλα τα φαινόμενα αυξήσεων και φθίσεων στον κόσμο. Τα χρώματα στο φόρεμά της είναι το λευκό, το κίτρινο και κόκκινο ή ένα λαμπερό μαύρο φόρεμα (μαύρο, άσπρο, κίτρινο, κόκκινο: τα χρώματα της αλχημικής Μέγιστης Εργασίας), που διακοσμείται με αστέρια και ένα κεντρικό φεγγάρι, τα λουλούδια και τα φρούτα κρεμιόνται στα όρια όπως οι θύσανοι. Τα γυμνά χέρα, με τον αναμμένο φανό στο δεξί και δύο φίδια στο αριστερό της ή το αριστερό χέρι της κρατά χρυσό δοχείο, που διακοσμείται στη βάση με φύλλα φοινίκων, και με μια λαβή όμοια με φίδι, που φαίνεται πρησμένο από δηλητήριο, είναι σε ένα άρμα που σύρεται από δύο άλογα, ένα λευκό, ένας μαύρο, ή από ένα μουλάρι, ή από ταύρους με μικρά κέρατα και ένα άσπρο σημείο στη δεξιά πλευρά του ζώου.  
Οι αριθμοί 3, 9 και 27 είναι ιεροί στη σελήνη. Οι 27 αστέρες αντιπροσωπεύουν στο θόλο, τις ημέρες τις οποίες η σελήνη είναι ορατή (27 = 3 Χ 9, η τρίτη δύναμη του τρία). Η σελήνη είναι μια ιδιότητα της Αρτέμιδος και η Αρτεμισία είναι ένα σεληνιακό βότανο.   
Οι αλχημιστές λένε ότι η Παρθένος Άρτεμις είναι η Πρωταρχική Μητέρα και η Πρωταρχική Ύλη. Είναι η Πνευματική Νύφη και Μητέρα. Έτσι καλείται Μητέρα Αλχημεία, Ύλη όλων των Πραγμάτων, Μήτρα, Θήλυ, Παρθένος Έγκυος Κόρη, Σοφία, Σελήνη και  ακόμη Πόρνη, γιατί είναι "το δοχείο και η ύλη του καλού και κακού". Ο Πλούταρχος λέει ότι η Σελήνη είναι η Μητέρα του Κόσμου. Γονιμοποιείται από τον Ήλιο, τον Αρχιερέα. Όπως είναι ευρέως γνωστό, οι έννοιες Μητέρα, Μήτρα προέρχονται από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα ματερ-, που σημαίνει, μητέρα.  
Δεδομένου ότι η ψυχή αντιπροσωπεύει και προσωποποιεί τα στοιχεία του συλλογικού ασυνειδήτου, έτσι η Σελήνη αντιπροσωπεύει τους άλλους έξι πλανήτες και το μέταλλό της, το ασήμι είναι το σύνολο και η ουσία των πνευμάτων των άλλων έξι μετάλλων. Τα έξι αστέρια και το φεγγάρι στην εσθήτα της Αρχιέρειας αντιπροσωπεύουν τα επτά μέταλλα και τους επτά πλανήτες.  
Το ρόδι, που συνδέεται με την Περσεφόνη και τη Δήμητρα, είναι ένα κοινό σύμβολο της παθητικής αρχής, του γάμου, της γονιμότητας και του τοκετού.  
Η κάθοδος στην ύλη είναι ένα φάρμακο, το οποίο μπορεί να είναι δηλητήριο ή θεραπευτικό, μεθυστικό ή διαφωτιστικό. Η Εκάτη στέλνει το σκύλο και το φίδι, γιατί το δάγκωμά τους μπορεί να φέρει τρέλα ή μετασχηματισμό της συνείδησης. Το δώρο της προφητείας χορηγείται συχνά από ένα φίδι. Η Αρχιέρεια μοιράζεται τα ζώα της με τον αδελφό / σύζυγό της, τον Αρχιερέα. Για παράδειγμα, και η Σελήνη και ο Ήλιος επικαλούνται ως σκυλιά. Το αρσενικό ελάφι, το λιοντάρι και ο κόκορας είναι τα ζώα της Σελήνης και της Περσεφόνης και των αρρένων αντιστοίχων τους. Το φίδι και η τίγρη είναι επίσης σεληνιακά ζώα.  
Ο Απόλλωνας και η Άρτεμις είναι, φυσικά, και οι δύο συνδεμένοι με το τόξο και με το βέλος. Όπως ο Απόλλωνας, και η Άρτεμις και η Εκάτη καλούνται Εκήβολος (μακριά τοξεύων, μακριά ακοντίζων), επειδή στοχεύουν μακριά. Οι δύο Θεοί αντιπροσωπεύουν την απαρατήρητη λειτουργία του υποσυνείδητου μυαλού: η ξαφνική λάμψη της διορατικότητας, το διαισθητικό άλμα. Θα δούμε (VI Εραστές) ότι ο Απόλλωνας και η Άρτεμις (ήλιος και σελήνη) συγκεντρώνονται στην αγάπη από έναν άλλο που τοξεύει από μακριά, τον Έρωτα, τον απόγονο του Ερμή και της Αφροδίτης (I.Μάγος και ΙΙ. Αυτοκράτειρα).  
Η Σελήνη και ο Ήλιος αντιπροσωπεύουν το σύνολο της διαισθητικής αντίληψης, το θηλυκό και το αρσενικό, γιατί μόνο αυτοί από όλους τους Θεούς βλέπουν την απαγωγή της Κόρης. Γέννησαν τις Ώρες, που αντιπροσωπεύουν τις εποχές. Η Σελήνη είναι η μητέρα του Ήλιου, καθώς επίσης και η σύζυγός του, που σημαίνει ότι το ασυνείδητο είναι έγκυος με τη συνείδηση, και δίνει γέννηση σε αυτό.  
Η Αρχιέρεια συνδέεται πολλαπλά με το ύδωρ. Κατ' αρχάς, η Σελήνη ήταν η μητέρα της Έρσας (Δροσιάς) από το Δία. Είναι επίσης, τα δάκρυα της Ίσιδος, που είναι η δροσιά, είναι θεραπευτικά, γιατί με αυτά αποκατέστησε πλήρως τον Όσιριδα και έτσι καλείται Σώτειρα (Σώτειρα καλούνται οι θεές, Θέτις, Ευνομία, Αθηνά, Άρτεμις, Δήμητρα, Αφροδίτη, Περσεφόνη, Εκάτη, Ήρα, Τύχη). Αυτή η ουσία είναι το Ύδωρ της Ζωής και το Διαμένον Ύδωρ, το οποίο ενώνει οτιδήποτε έχει χωριστεί. Η Ίσις είναι επίσης ισχυρή μάγισσα, μια ικανότητα που έμαθε όταν έστειλε το φίδι της να ξαπλώσει στο μονοπάτι του Ρα, τον οποίο αργότερα, επίσης θεράπευσε.  
Ίσις καλείται ο Αστήρ της Θάλασσας και αντιπροσωπεύει τις καρποφόρες, πλούσιες πεδιάδες της Αιγύπτου, την Πρώτη Ουσία που φέρνει τη ζωή όταν λιπαίνεται από τον Όσιριδα, η πλημμύρα του Νείλου.  
Σύμφωνα με έναν μύθο, η Εκάτη, η κόρη του Ζηνός και της Ήρας, καθαρίστηκε και αναγεννήθηκε στα ύδατα του Αχέρωνα, του ποταμού του Άδη. Ως εκ τούτου επιτηρεί τον καθαρισμό και τον εξιλασμό συγκεκριμένα και τη μαγεία και την γοητείες γενικά. Είναι ένας θεραπευτής, ειδικά στην επίδραση των σκορπιών, των φιδιών και των πυρετών. Φέρνει φωτισμό στη νύχτα, δηλαδή από το υποσυνείδητο.  
Η σελήνη αντιπροσωπεύει τις ιδιότητες της σύνδεσης και της σχέσης που χαρακτηρίζει το Μητρικό Έρωτα, για το ύδωρ είναι ψυχρή (ενώνοντας) και υγρή (παράγοντας). Αντίθετα ο ήλιος αντιπροσωπεύει τις ιδιότητες της διάκρισης και τη γνώση που χαρακτηρίζει τον Πατρικό Λόγο, γιατί  το πυρ είναι θερμό (χωρίζοντας) και ξηρό (επιβάλλοντας). Η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας θα ενώσουν το ύδωρ και το πυρ τους στον Θρίαμβο VI. Εραστές, γιατί ο Ήλιος είναι η "θερμότητα του στερεώματος" και η Σελήνη είναι η "αιθερική υγρασία".
Το μπλε χρώμα συνδέεται με τη Σελήνη και καλείται σκοτεινό ύδωρ, που παντρεύει τον Ήλιο, ο οποίος καλείται Ρέον Φως (Φάος ρυέντης). Καλείται επίσης Χημεία (μαύρο), που υπενθυμίζει σε μας ότι είναι η Μητέρα Αλχημεία.  
Ο θρόνος είναι ένα σύμβολο της Ίσιδος, η οποία παρουσιάζεται συχνά φορώντας κέρατα αγελάδων και τον ηλιακό δίσκο της Χαθώρ και μεταφέρει σκήπτρο και πάπυρους.  
Η Πυθαγορική ανάλυση προτείνει ότι αυτή οι κάρτες των Θριάμβων 2 και 3 πρέπει να είναι η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας και ότι το 3 και το 4 πρέπει να είναι η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας. Η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας παρουσιάζονται συνήθως με σφαίρες, τα σύμβολα της γήινης αρχής και είναι Πεντάλφες υπό την ευρεία έννοια. Αντιθέτως, η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας παρουσιάζονται συνήθως με σκήπτρα με πνευματική αρχή, που συνδέεται με τους Ράβδους και το Πυρ.  
Η μέθοδος της ισοψηφίας υποστηρίζει: "Η τρίμορφος Εκάτη" έχουμε 1732, το οποίο μειώνεται σε 2-3+7-1 = 5. Για το "Η Σκοτία Σελάνα" (η σκοτία Σελάνα ή αιολικά Σελάννα είναι η σκοτεινή Σελήνη) έχουμε 896, το οποίο μειώνεται σε 6-9+8 = 5. Και οι δύο δείχνουν ότι η Αρχιέρεια αντιστοιχεί στην Πεντάδα, η οποία αντιπροσωπεύει το αιώνιο ουράνιο πνεύμα που φέρει σε έκσταση τα τέσσερα μεταβλητά στοιχεία. Οι Πυθαγόρειοι την καλούν Αλλαγή, γιατί αντιπροσωπεύει την ώθηση στην άνοδο από την εγκόσμια σφαίρα.